Om
half 7 gaat de wekker en om 5 voor half 8 vertrekken we. Tot aan Parijs gaat het
voortvarend. Ik rij en 50 km. Over de franse grens stoppen we even voor een
bakkie leut en een sanitaire stop. Alex rijdt verder en in Parijs staan we vast,
nou ja het rijdt, maar daar is dan ook alles mee gezegd. We doen er 2,5 uur over
om door Parijs e komen. We stoppen ca. 40 km. Na Parijs om even in de schaduw
een koud drankje te drinken en een broodje te eten en natuurlijk weer een
sanitaire stop. Voor Orleans hadden we weer oponthoud en pas om kwart voor 5
rijden we Blois in. We hebben via Happy Home een hotel geboekt met de naam
Clarine, maar kunnen het niet vinden. Uiteindelijk vragen we de weg aan een
meisje welke ons duidelijk de weg wijst, alleen ook hier vinden we het niet.
Uiteindelijk besluit ik bij hotel Kyriad binnen te lopen om verder te vragen,
blijkt het hier te zijn. De naam blijkt veranderd te zijn. Een Hollandse familie
die ook bij de receptie staan vertelt ons dat we ons al tig keer voorbij hebben
zien komen. En dat kan kloppen. We hebben een kleine maar nette kamer. We zijn
alle twee behoorlijk moe en duiken lekker onder de douche om 7 uur gaan we een
stukje lopen en drinken wat op het terras. Om kwart voor 8 gaan we eten. We eten
vooraf een terrine van paté. De serveerster zet een enorme schaal op onze tafel
en loopt weg. Het zien er heerlijk uit en we snijden er een moois stuk uit. Het
smaakt heerlijk. Als hoofdgerecht hebben we kop met paprika en frites met
gestoofde tomaat. Als toetje een kaasplateautjes. De Hollandse “Friezin”
komt nog even vragen of wij kunnen adviseren wat ze zullen nemen want ze snappen
de kaart niet Ze is blij met de uitleg. Na het eten wandelen we nog wat en gaan
we naar bed. Ik heb een wekker meegenomen, maar ik merk dat er geen batterij in
zit. Lekker slim. We zetten dus de wekker van onze mobiele telefoon.
Om
kwart voor 8 staan we op. We ontbijten en rekenen af. We rijden Blois uit en
staan gelijk in de file. Als we de file weer een beetje uit zijn, tanken we voor
Tours het duurt erg lang en als we klaar zijn zit hij nog niet vol. We horen op
de radio dat er tussen Tours en Poitiers een ongeluk gebeurt is en besluiten na
tours de Route Nationaal op te gaan. Hier is dan wel geen file, maar in de
dorpjes schiet het niet echter op met al die stoplichten. We doen er 2,5 uur
over voordat we bij Poitiers zijn. Ca 15 km. voor Barbezieux duiken we weer de
file in en we zijn het eigenlijk een beetje zat. Net als velen duiken wij de N
10 af en rijden binnendoor. 3 km verder staat het echter nog steeds vast en we
besluiten nu een andere route binnendoor te nemen. Dit blijkt reuze snel te gaan
en een 20 minuten later zijn we in Brossac en al snel vinden we het huis. We
moesten bellen hoe laat we er zouden zijn maar Madame Afferton stond ons al op
te wachten en leidt ons het huis rond. Het is een leuk huis met een grote chique
woonkamer keurig netjes en schoon. We blijken buren te hebben (niet aan ons huis
vast) die ook via Happy Home geboekt hebben. Na dat we geinstalleerd zijn rijden
we naar Chalais waar we boodschappen doen. Als we terug komen ben ik gebroken en
ik besluit een uurtje in bed te duiken in de hoop dat de hoofdpijn zakt en
gelukkig een uur en een douche later voel ik me weer wat beter en gaan we
barbecuen. Zalmmoot en schashlicks en een kippepootjes met een spies van
champignons met uien en salade met sokbrood en kruidenkaas. Lekker relaxed
zitten we op de veranda tot kwart voor 1 te eten en na te tafelen. Dan gaan we
naar bed.
We
staan om 10 voor 10 op. We hebben lekker geslapen en het is erg rustig ’s
nachts. Ik kleed me aan terwijl Alexander nog een douche neemt, waarna we een
bakkertje gaan zoeken in Brossac. We kopen Pain de chocolats en een stokbroodje
en kopen bij de Spar nog yoghurt. We ontbijten op ons gemak en rijden naar
Chalais, waar we naar het kasteel rijden, het is echter gesloten tussen de
middag. Er is ook een restaurant gevestigd in het kasteel en we proberen voor
vanavond te reserveren. Er is echter pas plaats op donderdag, dus reserveren we
voor donderdag. Daarna rijden we wat rond langs verschillende dorpjes om de
omgeving wat te verkennen. Als we terug naar huis rijden zien we bij ons in de
straat een bordje Romeinse vesting en rijden er naar toe. Het blijkt 500 meter
van ons huis te zijn. Het zijn echter twee muren die nog overeind staan en een
plattegrond hoe het er ooit uit gezien zou moeten hebben. We rijden terug naar
het huis, maken stokbrood klaar met pindakaas en gaan voorzien van koelbox enz.
naar plan d’eau. We gaan lekker bij een boom liggen en zwemmen wat en zonnen
wat. Om half 6 gaan we naar huis waar we nog een Panache (soort Shandy) drinken
met stokbrood en kruidenboter. We douchen ons en gaan om 20.15 uur lopend naar
het dorp. Het valt mee, we lopen zo’n 15 minuten tot we in het centrum zijn.
We hebben ’s middags al een tafeltje gereserveerd. We gaan lekker op het
terras zitten en nemen als aperitiefje een pineaut (een combinatie van cognac
met wijn) vooraf krijgen we een soort tomaten/paprika tapenade met stokbrood. We
bestellen een salade van gepaneerde geitenkaasjes en als hoofdgerecht neem ik
een pizza bernet (met camembert, crème fraiche, kaas tomaten en ham) en
Alexander een pizza catalane met tomaten chorizo parmezaanse kaas olijven en
mozzarella. Met een literfles huiswijn. Als toetje neemt Alex een dame blanche
en ik een koffie. We rekenen 243 FFr af (nog geen f 100,-) en lopen weer terug.
Het is ons goed bevallen, de eigenaresse van ons huisje had gezegd dat je in
Brossac niet echt gastronomisch kon eten. Maar wij hebben lekker en gezellig
gegeten. Bij het huisje aangekomen spelen we nog een spelletje tric-trac en na
een borrel gaan we om 1 uur naar bed.
De
wekker (we hebben nu de wereldontvanger als wekker ingesteld) gaat om 9 uur, we
luisteren even naar het nieuws en staan op. We nemen een bekertje yoghurt met
cruesli en vertrekken tegen 10 uur naar Aubeterre sur Dronne. Een leuk stadje
met steile steegjes en bovenaan op een rots een kasteel van de eigenaar van
Cornflakes. We lopen door het stadje en zoeken de kerk welke erg mooi schijn te
zijn. We zien een kerktoren en lopen er naar toe. Bezweet komen we er aan en het
blijkt niet de kerk te zijn die we zoeken. We lopen terug naar de auto om de
naam van de kerk in het boekje op te zoeken en ik vraag de weg aan een meisje.
Als we het vinden blijkt het een uit de rotsen uitgehouwen kerk te zijn uit de
12e eeuw en het is pas ontdekt in 1961 toen de weg instortte toen een auto langs
reed. Er liggen tientallen sarcofagen er staat een doopfond en een soort kansel
uit de 17e eeuw. Alles is ooit met de hand uitgehouwen. We kopen
buiten wat kaartjes en lopen terug naar het pleintje waar allemaal terrasjes
zijn. Alex neemt een omelet met kaas en ham en frites en ik een salade met
mozzarella en brood. Daarna kopen we nog postzegels en rijden het stadje uit.
Het is trouwens een stadje wat vol met winkeltjes is van kunstenaars. We kijken
nog even bij de Dronne waar je kunt kajakken en rijden binnendoor via
landweggetjes terug naar het huis. We kleden ons om en gaan naar plan d’eau.
Het is nu veel rustiger dan gisteren. Alex ligt lekker in de schaduw en ik
wissel zon met schaduw af. Om half 6 gaan we naar huis. We nemen een drankje en
als Alex de planten buiten water gegeven heeft gaat hij zich douchen. Ik zit te
lezen op de veranda en denk ineens dat het wel erg stil is. Als ik bij de
slaapkamer kom zie ik dat Alex ligt te slapen. Ik ga douchen en als ik klaar ben
is Alexander wakker en gaan we beginnen met barbecuen We hadden alles ingevroren
en hebben moeite alles uit elkaar te krijgen, dan eerst maar even in de
magnetron en na een paar minuutjes krijgt Alex het uit elkaar. We eten
kippenpootjes en shashliks met tzaziki met een flesje rosé en stokbrood. Om 10
voor half 1 gaan we naar bed. Voor het huis zijn ze tot in de nacht het graan
aan het dorsen. We zitten hierin een echt agrarisch gebied met veel akkerbouw.
De
wekker gaat niet af maar ik wordt om kwart over 9 wakker. We gaan eruit, en
rijden naar de boulangerie, waar we croissants, pain de chocolats en een
stokbrood halen, als we terugkomen ontbijten we en gaan we met de auto naar
Chalais naar de markt. Als we daar aankomen blijkt er echter helemaal geen markt
te zijn. We lopen er wat rond, maar het plaatsje valt wat tegen. Bij het bureau
voor toerisme nemen we wat folders mee en blijkt dat de markt gisterochtend was
(ik heb dus niet goed geluisterd naar Madame Afferton). We posten de kaarten en
rijden terug naar het huis. We gaan er op de ligstoelen liggen voor het huisje
en lezen wat. We eten een broodje en Alexander gaat even liggen omdat hij zich
niet zo lekker voelt. Om half 4 komt hij uit bed en we gaan naar Plan d’eau
waar we nog even zwemmen en zonnebaden. Het is steeds half bewolkt / half
zonnig, maar behoorlijk warm. Op de radio horen we dat het 34 graden is. Om 6
uur gaan we naar huis, drinken we wat en gaan douchen. Madame Afferton komt het
grasveld achter ons maaien. Om halfnegen gaan we naar Restaurant Clapotis wat
bij het plan d’eau ligt. Een simpele eettent, maar je zit er mooi, met
uitzicht op het meer en het is er gezellig. Alle buurtbewoners komen er een
borreltje doen. We eten samen voor nog geen f 55,-. Als aperitief een pineaut
rouge. Vooraf heeft Alex ganzenmousse en ik couscoussalade met erwtjes en maïs.
Als hoofdgerecht een gegrilde steak met frites en als toetje een kaasplateautje.
Ik neem koffie na en Alex een cognacje, alles vergezelt van een karafje wijn. Om
kwart voor elf rijden we terug en we nemen nog een pastisse op de veranda bij
kaarslicht. In de verte horen we nog steeds de dorsmachines(combines) die bezig
zijn met man en macht het graan van het land te krijgen.
We
staan om 10 over 9 op en kleden ons aan. Ik eet een bekertje yoghurt en we gaan
op pad. Bij de bakker kopen we pain de chocolat en rijden naar St. Emillion. Net
voor St. Emillion eten we bij een wijngaard onze broodjes op. We parkeren en
lopen het stadje in. We kopen een kaartje voor de trein. Om 12 uur vertrekt het
treintje en rijdt 35 minuten door de wijngaarden langs de chateaux en wijnhuizen
met grand crus en premier grand crus classes. Het is een leuke route met engelse
uitleg en klassieke muziek. We lopen daarna het schitterende stadje in. mooie
huizen met overal steegjes met wijnwinkeltjes v.d. wijnhuizen en
kunstwinkeltjes. Bij een soort informatiecentrum kunnen we voor heel redelijke
prijzen St. emillionwijnen kopen en we besluiten er dan ook 3 te kopen, waarvan
1 Grand Cru. We eten op een pleintje een salade met gerookte zalm en Alex met
geitenkaasje en een grand crus. Ze weten hier wel wat ze moeten rekenen, ze
vragen f 75, - hiervoor! Maar ja, we zitten dan ook een een historisch erfgoed
(beschermt door UNESCO). Daarna lopen we nog verder St. Emillion in en gaan op
zoek naar het klooster. Als we het gevonden hebben lopen we het deels vervallen
klooster rond. Er blijkt om 3 uur een rondleiding te zijn en we wachten. Tot het
zover is. We gaan met een klein groepje de kelders in ver onder de grond. Het is
er heerlijk koel en het is mooi om het hele proces te zien. Er wordt een
mousserende wijn (soort champagne gemaakt) en we zien duizenden flessen liggen
en zien hoe er traditioneel gekurkt wordt. Het is vandaag wel een beetje bewolkt
maar bloedheet en we worden een beetje moe. We staan met onze auto voor een
koele kelder en drinken wat voordat we gaan rijden en zoeken een leuke route uit
voor de terugweg en zijn om 5 uur weer thuis. Het is erg benauwd warm en we gaan
met een boekje en stukje kaas op de veranda zitten. We draaien een wasje en gaan
ons douchen. Om 8.15 uur lopen we naar Restaurant el St. Bernard. Het zweet
breekt ons uit als we er aankomen. Het terras zit vol. We bestellen 2 pineauts
blanc en nemen vooraf weer de geitenkaassalade en als hoofdgerecht mixed grill
met rundvlees, eendevlees, kalkoen en varkensvlees. Alex met een soort chips en
groente en ik met frites en samen een litertje huiswijn en koffie na. Om 11 uur
lopen we terug naar huis. ‘Als we gaan zitten beginnen de kinderen van de
buren te praten vanuit hun slaapkamer en vragen honderduit. We zitten toch nog
een borreltje te drinken en geven dus maar antwoord.
Donderdag
2 augustus.
We
staan op na het Nederlandse nieuws om 9 uur. We halen bij de boulanger pain de
chocolats en rijden naar het kasteel waar we een rondleiding krijgen. Het heeft
vannacht hard geonweerd en het is dus ook wat frisser en dus heb ik een lange
broek aangetrokken met een hemdje. Bij het kasteel eten we in het parkje onze
broodjes op en lopen naar binnen. Er blijkt een gids mee te gaan en we hebben
een leuke Engelstalige gids. Samen met een Frans gezin doen we de toer. Voor nog
geen f 7,- krijgen we een toer van 2,5 uur door het klooster, de kerk en het
kasteel. Binnen hangen schilderijen van een Nederlandse schilder die 10 jaar in
Aubeterre gewoond heeft, Vulpen. We zien o.a. een schilderij van de Maas en van
Amsterdam. Zijn vrouw heeft na zijn dood de schilderijen aan het kasteel
geschonken. We schrijven een stukje in het boekje wat er bij ligt voor mevr.
Vulpen. Om 12 uur is de toer afgelopen en gaan we boodschappen doen in de
intermarche. Op de terugweg rijden we langs Oirelle, waar een ferme Auberge zit.
We bespreken voor zaterdagavond. Dan rijden we via een binnendoorweggetje naar
huis en maken een lunch klaar. Stokbrood met pindakaas en stokbrood met kaas en
tomaat en koffie en thee. De was die ik gisteravond opgehangen had is vanacht
nat geregend maar is nu gelukkig droog. Het is nu half bewolkt en half zonnig en
dus besluiten we een wandeling te gaan maken. We lopen naar het plaatsje Brie
sous Chalais 5 km. verderop. Het wordt wel warmer en de heuveltjes vallen wat
tegen, maat het is een leuke route. Het plaatsje is heel klein, maar we hadden
ons einddoel bereikt. Als we 2,5 uur en 10 km. later thuis zijn hebben we moeie
voeten en zere kuiten. Als we een pilsje zitten te drinken komen er Nederlanders
aangereden. Dit zijn vrienden van de eigenaresse en zij komen de glijbaan halen
die in het schuurtje staat. De vriend van de eigenaresse blijkt Hollander te
zijn en vandaar dus ook alle Hollandse schilderijtjes in het huis.
Als
ze weg zijn roepen de buurkinderen of ze even langs mogen komen. Giechelend
komen ze bij ons zitten. Even later kletsen ze honderduit en geven we ze wat
limonade. Om 7 uur zitten ze er nog en ga ik douchen. Ze gaan dan dus ook maar
weg. Als we gedoucht hebben blijken mijn schouders en mijn borst en rug nog
aardig verbrandt te zijn ondanks dat ik me ingesmeerd had. We kleden ons netjes
aan en rijden naar het kasteel in Chalais, waar we zondag al gereserveerd
hadden. We hebben een heel leuk tafeltje en eten er echt geweldig lekker. Het is
lang geleden dat we zo lekker gegeten hebben. Vooraf neemt Alexander terrine van
Foie gras met spek en ham en ik had iets wat ik niet herkende maar wat wel
heerlijk was. Dan krijgen we een spoom van Pineault rouge met citroenijs. Als
hoofdgerecht neemt Alexander eendefilet met kersen en champignons en ik Dorade
met groente. Om je vingers bij af te likken. Als toetje neemt Alexander
chocoladecake met frambozen en grandmarnier in vruchtensaus en ik krokante koek
met sinasappelcreme, verse frambozen en karamelsaus en koffie na. Alles
vergezelt van de huiswijn. Het zit er vol met Engelsen. We besluiten voor
volgende week nog een keer te reserveren omdat we zo genoten hebben. Als we
buiten komen miezert het en ik rijd naar huis waar we nog even een afzakkertje
nemen op de veranda.
Om 9
uur gaat de wekker, we luisteren naar het nieuws. In Nederland is het
gisteravond slecht weer geweest. Om kwart over 9 gaan we eruit. Het is weer half
bewolkt maar toch trek ik een hemdje aan en een korte broek. Ik probeer twee
broodjes te bakken, maar de oven blijkt alleen te kunnen grillen en de broodjes
worden keihard. Dus geen uitgebreid ontbijt vanochtend. We rijden naar Brossac
om broodjes te halen en voor vanavond een stokbroodje. We rijden naar het
plaatsje Cognac, de stad van de … ? Cognac. We eten eerst in een parkje bij
het Paleis van Justitie. Dan gaan we op zoek naar het VVV kantoor waar we een
plattegrond van de stad meenemen en wat folders. We besluiten eerst het kasteel
van Frans de 1e te bekijken waar cognac producent Otard in gevestigd
is. Er is een Zweedse gids en we krijgen een rondleiding met informatie over het
kasteel en hoe cognac gemaakt wordt en we lopen door de kelders waar de vaten
met cognac opgeslagen liggen. Aan het eind van de rondleiding mogen we een
v.s.o.p proeven. Daarna maken we een wandeling naar het park, waar we een
restaurantje zien en gaan zitten. Alex neemt een salade van aardappel, spekjes
en noten en ik vis met groenten en aardappels. Om twee uur lopen we langs de
Charente (de rivier) terug naar het stadje, waar we vrijkaartjes inleveren voor
een rondleiding bij Hennessy (dit scheelt ons f 20,-) . Er is deze keer een
grotere ploeg en we gaan met een bootje naar de overkant waar we zien hoe het
proces gaat van druif tot cognac. Ook zien we hoe de vaten gemaakt worden. We
zien cognac van f 34,- per fles tot en met de duurste van f 7000,-. Ook hier
mogen we proeven en krijgen een pure white, een nieuwe cognac die als mix
gedronken wordt. Daarna slenteren we nog wat rond door de oude straatjes, kopen
een ijsje en lopen terug naar de auto. We nemen een andere mooiere route terug
en om 10 voor half 7 zijn we weer thuis. Ik snij wat lekkere stukjes kaas en zo
zitten we met een wijntjes nog een uurtje op de veranda. Alex gaat douchen en ik
strijk de was van gisteren. Daarna gaan we barbecuen Het is vanavond voor het
eerst dat we een trui aan moeten, maat het is buiten goed uit te houden. Alex
belt Rietje nog even. Na een laatste borrel gaat Alex naar bed , ik blijf nog
wat zitten lezen en na een half uur ga ik ook naar bed. Alex ligt al lekker te
slapen.
Zaterdag
4 augustus.
We
slapen uit tot kwart voor 10. Het is een beetje rumoerig buiten omdat mevrouw
Afferton bij de buren de tuin aan het doen is. Als ik eruit ga zie ik dat er pik
zwarte wolken hangen en even later begint het hard te regenen. Ik besluit er dan
nog maar even in te gaan. Om elf uur gaan we eruit. Even douchen en naar de
bakker waar we een rond broodje kopen en 1 chocoladebroodje en een appelbroodje.
We brunchen lekker op het terras en ik hang de was op. Mevrouw Afferton komt nog
even gedag zeggen. Ik ga voor het huis op de veranda liggen lezen, maar het
wordt steeds warmer en dus ga ik mijn bikini aantrekken. Na een tijdje besluiten
we de stoelen naar de achterkant van het huis te slepen en gaan daar lekker in
de zon en in de wind liggen.
De
buren zijn vertrokken dus het is lekker rustig. Om 5 uur gaan we weer voor
zitten want we zijn inmiddels wat verbrand. Ma belt nog even en als we alletwee
gedoucht hebben en ons omgekleed hebben gaan we met de auto naar de Ferme
Auberge Le Baron. Een soort boerderijrestaurant. Er staan 4 tafeltjes, waarvan 1
voor ons. We zitten in een soort huiskamertje.Er staat al een karaf wijn klaar.
Als aperitiefje kunnen wij kiezen uit een pineaut of een soort witte wijn van
pompoen. We gaan voor het laatste. Dan krijgen we ieder twee flinke stukken
meloen, waarna een heerlijke quiche van geitenkaas. Als hoofdgerecht een soort
kousenband met knoflook en eend. Dan twee heerlijke kazen met sla en als toetje
een appeltaartje en koffie. We zitten propvol en rekenen ffr. 220,- af ( f 72,-)
Dit lukt je in NL toch echte niet met een 5 gangen diner een aperitiefje, koffie
en een liter wijn. Het meisje geeft me zelfs nog veel te veel terug maar we
hebben al zo lekker en goedkoop gegeten dat we dit maar netjes terugleggen. Als
we bij het huis aankomen is het inmiddels behoorlijk fris geworden en trekken we
een fleecetrui aan en ik een lange broek met sokken. Als we buiten ons borreltje
drinken horen we steeds een beest schreeuwen in het veld. Als Alexander gaat
kijken en met zijn zaklamp schijnt houdt het op. Het lijkt op een grote vogel
die zich beschermt of zijn prooi beschermt. Om 12 uur gaan we naar bed.
De
wekker gaan om kwart voor 10 en om half 11 ga ik eruit. Alex heeft zich
inmiddels al gedoucht. We kopen een rond brood wat Pain de Campagne heet, zo
weten we inmiddels. We lunchen en gaan daarna een wandeling maken in Boisbretau.
Op het internet hebben we gezien dat hier verschillende wandelroutes zijn en het
is maar 10 tot 15 minuten rijden. We parkeren de auto en discussiëren wat over
de route die niet helmaal duidelijk is Ik snap hem inmiddels en ga op weg maar
Alex geloofd er nog niet in. Gaandeweg blijkt toch dat we de goede route
ingegaan zijn. We zien (weliswaar achter hekken) herten en horen overal geritsel
om ons heen van beestjes die wegrennen. We zien veel bramen, heide en gele brem.
Ook hier zien we weer het resultaat van de storm van 1999. Halverwege loopt het
asfalt pas het bos in en wordt het onverhard. Het is een mooie route van 7 km.
We
komen er geen kip tegen en vragen ons af of wij de enige zijn die deze route
lopen. Terug rijden we via een omweg naar huis en lezen nog wat en drinken wat.
Na gedoucht te hebben lopen we naar Restaurant St-Bernard. We hebben een lange
broek aangetrokken en een trui bij ons. Deze blijken we niet nodig te hebben
want het terras is dicht. Wij wisten niet dat er boven nog een groot deel
restaurant was. Binnen is het nog behoorlijk warm. Vooraf neem ik
kippenlevertjes met salade en Alex wederom gebakken geitenkaasje met salade. Als
hoofdgerecht een varkensmedaillon en Alex een soort steak met groenten. Als
toetje neem ik koffie en Alex een sorbet. Alles begeleidt met een flesje wijn en
vooraf een Pinaut. Daarna pinnen we nog even bij de bank. En lopen naar huis. Na
onze vaste borrel gaan we om half 1 naar bed.
Om
kwart voor 9 gaat de wekker. We hebben alletwee niet geweldig geslapen. Het is
niet geweldig weer. We hadden plannen om te gaan kanoen maar zien er maar vanaf.
We blijven nog een half uurtje liggen en gaan er dan uit. Alexander gaat douchen
en ik ga brood halen. Als we ontbeten hebben rijden we naar Chalais waar markt
is. We lopen er (met paraplu) overeen, kopen champignons en perziken en doen bij
de Intermarché wat boodschappen. We rijden terug naar Brossac. Onderweg zoeken
we nog een ferme Auberge bij Iviers, maar we kunnen hem niet vinden. Thuis eten
we nog een snee brood met een kopje koffie. Gezien het weer (nu inmiddels regen)
hebben we geen zin om thuis binnen te zitten en dus gaan we met de auto naar
Barbezieux. We lopen er even naar het kasteel en we lopen wat straatjes door
maar alle winkels zijn dicht en het is er maar een dooie boel. We rijden terug
binnendoor en gaan nogmaals op zoek naar de ferme Auberge. Weer vinden we hem
niet en we gaan er dan maar vanuit dat het niet meer bestaat. Thuisgekomen doen
we een spelletje jeu de boules (het is inmiddels droog geworden) en lezen wat.
's Avonds barbecuen we ieder twee shaslics en ik een zalmmoot en Alexander een
hamburgertje met rosé, tatziki, salade en stokbrood met kruidenboter en
champignons aan de spies en een meloentje na. Om 11 uur gaan we naar bed.
De
wekker staat op kwart voor 9, maar ook vandaag is het niet echt zonnig. We
blijven nog een kwartiertje liggen en gaan eruit. Als Alexander staat te douchen
ga ik alvast weer brood halen met de auto. Als ik terug kom staat de koffie en
thee klaar. Ik heb bij de Spar nog even Nutella gehaald en we eten dus lekker
pain de campagne met Nutella. Dan vertrekken we naar Angoulėme. Een 3
kwartier later zijn we er en parkeren we vrij gemakkelijk. We lopen eerst naar
de kathedraal welke volgens het boekje heel mooi is maar na ons bezoek 3 jaar
geleden aan Sevilla met haar op 1 na grootste kathedraal ter wereld is er niet
veel aan. We lopen langs alle grote gebouwen en langs de vele winkeltjes. We
lunchen op een pleintje een croque monsieur (tosti) met frites en lopen daarna
nog langs de oude steegjes. We kopen een c.d. van Edith Piaf, (we vonden dat
deze wel in onze collectie moest zitten).
Om
half 4 rijden we weg en we rijden via een andere route terug. Bij Montmoreau
rijden we nog even het dorpje in maar we kunnen niet echt bij het kasteel komen
wat bewoond is. We rijden onder een mooi poortje door en nemen nog maar even een
fotootje hiervan. Om half 5 zijn we weer thuis. Alexander gaat douchen en even
lekker liggen. Het is heel de dag half bewolkt en af en toe zelf een spetje maar
wel ongeveer 22 graden. Ik lees in de tuin mijn spannende boek uit, ruim een
beetje op in de keuken, haal de was af en strijk de T-shirts. Het lijkt wel of
we thuis zijn. Om half 7 zet ik even de wereld omroep aan voor het nieuws en het
weer. Het regent in Nederland en in Frankrijk blijft het nog even 22 a 23 graden
en half bewolkt. Ik ga douchen en om kwart over 8 lopen we naar St. Bernard. We
gaan maar niet op het terras zitten omdat we niet weten of het droog blijft.
Boven hebben we een mooi plaatsje voor het open raam met uitzicht op het
pleintje. We nemen een pinaut blanc als aperitief en als voorgerecht meloen met
pinaut. Als hoofdgerecht pizza beret, met Camembert en ham en tomaten. We
krijgen er een heerlijke soort knoflookolie bij die we erover kunnen smeren. Ik
neem koffie na en Alex het toetje van de dag (een soort crème met opgeklopt ei
met karamel). Alex bestelt nog een koffie en even later zet ze een hele grote
soepkom neer. Even denk ik hij had zijn toetje toch als gehad maar toen zag ik
dat er koffie in zat. Ze verontschuldigde zich maar op het terras had iedereen
koffie besteld en nu waren de kopjes op. We hebben zo hard moeten lachen, de
tranen rolden over onze wangen. Het was echt geen gezicht als Alex uit een
soepkom met hele kleine oortjes dronk. We reken af en lopen naar huis. Het is
een stuk donkerder dan andere keren omdat het bewolkt is en we moeten dus
voorzichtig lopen. Als we thuis bij kaarslicht nog wat drinken en zitten te
schrijven komt onze huispad weer even langs. Elke avond komt hij bij ons op het
terras zitten. Het begint te regenen en om twaalf uur gaan we naar bed. Hopende
dat het morgen wat zonniger is.
De
wekker gaat om 10 uur. We blijven nog even liggen tot half 11. Alex gaat douchen
en ik blijf nog even lezen in bed. Alex haalt brood bij de bakker en we
ontbijten met stokbrood met een pain de
chocolat. Ik draai een wasje en om kwart voor 1 gaan we wandelend naar Brossac.
Het is bewolkt maar niet echt koud. Als we bij het meer zijn begint het te
regenen, maar gelukkig lopen we net onder de bomen.
We
lopen naar de camping, maar het blijkt dat deze gesloten is. Als we langs het
meer naar de overkant van de weg lopen begint het weer te regenen en moeten we
even de paraplu erbij pakken. Gelukkig zijn we vlak bij restaurant Clapotis,
waar we een pilsje op het terras pakken. 3 kwartier later lopen we weer verder.
We lopen over het bungalowparkje en via een omweggetje terug naar Brossac. We
kijken even bij het restaurantje le petit Gourmet. We hadden het al eerder
gezien maar het leek niet veel voor te stellen. We lopen achterlangs en zien
toch een heel leuk terrasje aan de achterkant. We kijken op de menukaart en zien
dat het niet goedkoop is en tevens hangt er een foto van het restaurant. Het
blijkt groter te zijn dan we dachten en chique. We besluiten te reserveren voor
vanavond. Als we bij het huis aankomen, maken we een late lunchschotel met
stokbrood, kruidenboter, brie, meloen en perzik en draaien onze nieuwe c.d. van
Edith Piaff. Onze franse buurvrouw komt naar ons toe en vraag of wij ook rood
water hadden vanochtend. Eerst begrijpen we het niet, maar ze laat een washandje
zien wat enigszins roze is. We hebben niets gezien en ik hem inmiddels 2 wassen
gedraaid. We denken dat haar boiler misschien een beetje roest. Alex doet een
middagdutje en als we gedoucht hebben en naar huis gebeld hebben, lopen we naar
Brossac. Binnen zien we dat het inderdaad chique is. We bestellen een menu van
ffr130 (f43,-). Vooraf een pineaut. We krijgen daarbij twee gevulde
cherrytomaatjes en soort gefrituurde spek in deeg. Dan een klein schaaltje met
ei, peper en basilicum. Als voorgerecht heb ik tomaten in basilicumdressing met
mozzarella en sla. En Alex rocamadourgeitenkaas met toast en salade. Als
hoofdgerecht mooie stukjes Magret de Canard echt heerlijk, zo lekker hebben we
het nog niet eerder gegeten, met gefrituurde spek en in knoflook gebakken
aardappels in schil met courgette. Paprika en gele boontjes. Heerlijk met een Côte
de Castillon en een fles Vitelwater. Als toetje gebakken perzik met groene peper
en lavendelijs. Nooit geweten dat dit bestond. Heerlijk en heel apart. Koffie na
met profiterolles. We zijn f 144,- kwijt . Niet goedkoop maar voortreffelijk.
Als we terug lopen is de hemel helder en zijn zien we miljoenen sterren en …
een vallende ster. Thuis gekomen kleden we ons nog even warm aan en zitten we
nog even op de veranda te luisteren naar de krekels.
We
worden om 9 uur wakker, luisteren naar het nieuws en gaan er om half 10 uit. Het
weer is niet geweldig maar ook niet koud. We besluiten eerst een stadje te
bezichtigen maar herzien onze plannen als we zien dat het zonnetje komt. We
besluiten te gaan kanoën. Als ik bij de bakker pain de campagne gehaald heb en
we ontbeten hebben vertrekken we naar Aubeterre. Als we daar aankomen zijn alle
kano’s op en kunnen we pas om 4 uur kanoën. We balen natuurlijk want het is
12 uur en we hebben geen zin om zolang te wachten. We besluiten verder te rijden
naar Riberac. Als we daar zijn zien we al snel een kanoverhuur en ja hoor geen
probleem. Om 1 uur worden we met een busje en kano met een groepje weggebracht
stroomopwaarts. We doen een tocht van 8 kilometer. Na ca 2 km. is de 1e
waterval aan de beurt. We moeten uitstappen, klunen en even later weer het water
in. 5 minuten later begint het te regenen en we schuilen onder de bomen, met
uitzicht op een oude watermolen. We maken van de nood een deugd en eten onder de
bomen onze chocolade broodjes op. Als het 20 minuten later droog
wordt varen we verder. Een kwartier later weer een waterval. Ook hier
moeten we er even uit en overstappen. Alles gaat goed.
Het
is een mooie route met bomen die half over de oever hangen. Twee keer zien we
een ijsvogel overvliegen. Een uur later een stroomversnelling.. en ja hoor hier
gaat het fout. We komen vast te zitten tegen een boom. Alex begint te schelden
omdat er water in de kano loopt en omdat ik niet goed gestuurd heb. Het lukt ons
ons af te zetten en we varen recht op een andere fransman af, maar het gaat
goed. We stoppen aan de kant en trekken onze natte korte broeken uit. We legen
de kano en gaan verder in zwembroek. Na 2,5 uur zijn we in Riberac terug. We
trekken onze nog niet geheel droge broeken weer aan en rijden naar Chalais om
drank in te slaan voor de ouders maar natuurlijk ook voor onszelf. Om 5 uur zijn
we thuis. Het is inmiddels opgeklaard en ik ga nog lekker 1,5 uur in de zon
zitten in mijn bikini. Om 7 uur ga ik douchen en om 8 uur gaan we naar het
kasteel in Chalais. Als we binnenkomen komt de gastheer gelijk naar ons toe en
geeft ons een hand en wijst ons onze tafel. Eerst een pineaut blanc, waarbij we
toast krijgen met preisalade en zalm. Dan het voorgerecht. Ik neem weer
artisjokken salade en Alex foie gras van eend. Dan krijgen we weer een spoom (pineaut
met citroenijs). Als hoofdgerecht neem ik magret de Canard met kersen en Alex
gestoofde eend. Alle twee heerlijk. Dan een kaas plateautje en als dessert
hetzelfde als ik de 1e keer had. Sinasappelbavarois met een koekje en
verse frambozen. Na onze koffie komt de gastheer nog even kletsen en rekenen we
af. Na een ferme hand en hopelijk tot volgend jaar (aldus de gastheer) rij ik
naar huis waar we inmiddels onze gebruikelijk borrel bij kaarslicht nemen. Om
half 1 gaan we naar bed.
Vrijdag
10 augustus.
Om
tien uur gaat de wekker. We gaan eruit. Ik ga brood halen en pak alvast een tas
in. Ineens komt Mevr. Afferton aanrijden. Ik vertel haar dat we vroeg weg willen
morgen en ze vraagt ons de sleutel op de deur te leggen. Ik betaal het bedlinnen
praat nog even met haar en daar gaat ze weer. Wel makkelijk zo dan hoef ik haar
niet meer te bellen. We gaan ontbijten en daarna gaat Alex alles afstoffen en
soppen terwijl ik alles inpak en op het bed in de logeerkamer zet. Als we klaar
zijn kleden we ons om om te gaan zwemmen en zonnen bij het meer. Alexander kan
zijn zwembroek nergens meer vinden. We kijken alles na en snappen er niks van.
Totdat ik zeg ligt ie niet onder je tas die je net ingepakt heb. En ja hoor
kunnen we toch nog weg. We liggen tot 5 uur
in het zonnetje en plegen nog een plonsje. Thuisgekomen wassen we de auto
een beetje en ga ik douchen. Alex maakt het toilet schoon en ik zuig het hele
huis. Daarna is de badkamer aan de beurt en gaan we lopen naar Brossac waar
markt is. We lopen over de markt en gaan om 8 uur eten bij St. bernard, waar we
gisteren de specialiteit gereserveerd hadden we vonden dat we dat toch
geprobeerd moeten hebben. De specialiteit blijkt steengrillen te zijn. We hadden
van alles bedacht maar niet dit. We krijgen een enorme schaal met vlees,
rundvlees, kalkoen eend en spek. Groeten en sausjes Ik eet flink door, maar we
krijgen maar de helft op. We nemen nog koffie na en rekenen af. We lopen nog een
keer over de markt waar nu een band staat te spelen. Het is erg gezellig maar na
4 nummers besluiten we toch maar naar huis te lopen. Jammer dat er precies de
laatste dag feest is in Brossac. Thuis drinken we nog een laatste borrel en gaan
om half 1 naar bed.
De
wekker gaat om half 6 en we staan op, zetten koffie, maken brood kaar, doen de
laatste spullen in de auto en vertrekken om half 7. Het gaat heel vlot en we
hebben geen file om 4 uur zijn we in Sleeuwijk, waar we nog even wat drinken en
om kwart voor 5 zijn we thuis.
Home
Sweet Home